ایرانسرور

میدونم همش تو کارهای خاص دنبال موفقیتی.برخلاف تصور عموم موفقیت حاصل ی اتفاق خاص یا خارق‌العاده نیست.بیشتر افراد موفق فقط چند تا کار کوچیک و به ظاهر ساده رو بار ها بارها تکرار کردن مثلا کسی که تو یک سال بیشتر از ۱۰۰۰ پاژه زبان یاد گرفته فقط هر روز ۳ تا واژه جدید یاد گرفته

اطلاعات و روش‌های موفقیت تقریبا در دسترس عموم هستن اینترنت کتاب دوره ها تجربه دیگران و… همه چیز رو گفتن اما چیزی که نیست افرادیه که به اطلاعات عمل میکنن

با یکی از پشتیبان‌های اقای کلاته که صحبت میکردم میگفت که ۵۰۰۰ نفر تو کمپین جدیدشون تو دوره شرکت کردن اما فقط ۱۰۰۰ نفر کل دوره رو تا انتها دیدن و فقط ۲۰ نفر از اونا تونسته بودن موفق بشن.به نظرتون این ۲۰ نفر چیزی میدونستن که این ۵۰۰۰ نفر نمیدونستن؟

مطمئنم توام جزو اون دسته هستی که تو ذهنت به موفقیت بزرگی رسیده همه بهش احترام میزارن و به جاهای بالاتری رسیده اما همین رویاپردازی بیهوده باعث خوشی لحظه ای میشه و نمیازه به کاری که باید انجام بدی و دلیلش اینه که شرایط الانت رو نپذیرفتی بخاطر همین ازش فرار میکنی

افراد موفق به دنبال این نیستن که برای شرایط بدشون زار بزنن بلکه اونا با همین شرایطم میرقصن

بخاطر همینه که اول مقاله ازت پرسیدم

دنبال حقیقت تلخی یا دروغ شیرین؟